آیا آموزش آنلاین واقعا مؤثر است؟ چالشها و فرصتها

در دوران پسا-پاندمی، آموزش آنلاین به یکی از اجزای اصلی سیستم آموزشی در بسیاری از کشورها تبدیل شده است. از کلاسهای آنلاین گرفته تا پلتفرمهای مختلف یادگیری، تکنولوژیهای آموزشی به طور فزایندهای به مدارس و کلاسها راه پیدا کردهاند. اما سوال مهم این است: آیا این برنامههای آنلاین واقعاً تأثیر مثبت و قابل توجهی بر یادگیری دانشآموزان دارند؟
در حالی که بسیاری از این ابزارها به طور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرند و گزارشهایی از موفقیتهای نسبی آنها منتشر میشود، شواهدی که نشاندهنده تأثیر عمیق این برنامهها بر پیشرفتهای واقعی در سطح ملی هستند، هنوز نادر و ضعیف به نظر میرسند. در واقع، مطالعات مختلف نشان دادهاند که اگرچه برخی از این پلتفرمها در شرایط خاص ممکن است باعث پیشرفتهایی در یادگیری شوند، اما تأثیر آنها بسیار متفاوت است و در بسیاری از موارد، محدودیتهایی در اثرگذاری آنها دیده میشود.
شواهد و تحقیقات: موفقیتهای نسبی یا پیشرفتهای پایدار؟
مطالعات مختلف که در سالهای اخیر در خصوص تأثیر پلتفرمهای آموزشی آنلاین بر عملکرد دانشآموزان انجام شدهاند، نتایج متناقضی ارائه دادهاند. برای مثال، مطالعهای که در 99 منطقه مختلف در ایالات متحده انجام شد، نشان داد که استفاده از برخی برنامهها به طور متوسط 0.26 انحراف معیار (که معادل چند ماه تدریس اضافی است) در پیشرفت دانشآموزان مؤثر بوده است. اما اگر به عمق این یافتهها نگاه کنیم، مشاهده میکنیم که تنها تعداد کمی از دانشآموزان به میزان توصیه شده از این پلتفرمها استفاده کردهاند. در یکی از مطالعات انجام شده، تنها 4.7 درصد از دانشآموزان موفق به استفاده مناسب از این برنامهها شدند، که نشان میدهد این تغییرات در اثر استفاده به میزان کمی بوده است.
اینگونه نتایج باعث میشود که بسیاری از متخصصان آموزشی شک و تردید داشته باشند که آیا آموزش آنلاین توانسته است تأثیرات بلندمدت و قابل توجهی در سیستمهای آموزشی ایجاد کند یا خیر. به ویژه این که در کشورهایی مانند ایالات متحده که پیشرفتهای چشمگیر در زمینه فناوری رخ داده است، هنوز شاهد تفاوتهای قابل توجهی در عملکردهای آموزشی هستیم.
چرا آموزش آنلاین در بسیاری از موارد تأثیرگذار نیست؟
یکی از دلایل اصلی این که چرا آموزش آنلاین در بسیاری از مواقع نمیتواند به تغییرات بنیادی منجر شود، به میزان استفاده و اجرای آن مربوط میشود. بسیاری از برنامههای آموزشی آنلاین، تنها در صورت استفاده منظم و طبق دستورالعملهای طراحیشده، میتوانند اثرگذاری خوبی داشته باشند. اما مشکل اینجاست که بسیاری از دانشآموزان این برنامهها را به طور منظم و صحیح استفاده نمیکنند. در یک مطالعه، گزارش شد که تنها درصد اندکی از دانشآموزان طبق دستورالعملهای طراحیشده از برنامه استفاده کردهاند.
این وضعیت مشابه زمانی است که دارویی به بیماران تجویز میشود، اما تنها تعداد کمی از بیماران دارو را به طور منظم مصرف میکنند. نتیجه این است که در نهایت، تأثیر این دارو در جامعه کمتر از حد انتظار خواهد بود.
تفاوتهای اجتماعی و اقتصادی و تأثیر آنها بر نتیجهها
یکی دیگر از چالشهای مهم، تفاوتهای اجتماعی و اقتصادی است که ممکن است به نفع گروههایی با درآمد بالاتر و دسترسی به امکانات بهتر عمل کند. برخی از مطالعات نشان دادهاند که دانشآموزانی که بیشتر از این پلتفرمها استفاده کردهاند، معمولاً از خانوادههای با درآمد بالاتر و عملکرد تحصیلی بهتر میآیند. این مسئله باعث میشود که شکافهای موجود در دسترسی به آموزش برابر، بزرگتر شود و در نتیجه، این برنامهها به جای کاهش شکافها، ممکن است آنها را گسترش دهند.
چگونه میتوان آموزش آنلاین را مؤثرتر کرد؟
در نهایت، برای این که آموزش آنلاین واقعاً تأثیرگذار باشد، باید چالشهای مختلفی برطرف شود. یکی از گامهای مهم این است که برنامههای آموزشی آنلاین به طور یکپارچه و بهطور کامل در برنامه درسی مدارس گنجانده شوند و صرفاً به عنوان مکملهایی برای کلاسهای سنتی نباشند. این به معلمان و دانشآموزان این امکان را میدهد که به طور مداوم از این ابزارها استفاده کنند و تأثیر آنها افزایش یابد.
همچنین، باید به آموزش والدین و بهبود دسترسی به فناوری در تمامی گروههای اجتماعی توجه بیشتری شود تا همه دانشآموزان فرصت یکسانی برای استفاده از این برنامهها داشته باشند. بهویژه، در مناطقی که دانشآموزان دسترسی کمتری به فناوری دارند، ایجاد برنامههایی که دسترسی به اینترنت و دستگاههای دیجیتال را برای همه دانشآموزان فراهم کند، بسیار ضروری است.
نتیجهگیری
آموزش آنلاین پتانسیل بزرگی برای تحول در سیستمهای آموزشی دارد، اما تنها در صورتی مؤثر خواهد بود که به درستی و به طور منظم استفاده شود و در برنامههای آموزشی به صورت جامع گنجانده شود. با توجه به چالشهای مختلفی که در این مسیر وجود دارد، لازم است که مدارس و سیاستگذاران آموزشی به دقت از این فناوریها استفاده کنند و آنها را به گونهای طراحی کنند که بر همه دانشآموزان تأثیر مثبت داشته باشند، نه فقط آنهایی که از پیش در موقعیتهای بهتر آموزشی قرار دارند.